De taxidiensten die door taxibedrijven worden aangeboden, bestaan hoofdzakelijk uit drie middelen, naast het huren van een taxi, wat hun middel is om klanten te krijgen en te behouden. Hun voorzitters en CEO’s zijn vaak beroemde ondernemers met een visie om de wereld veiliger te maken, door hun visie en werk aan oplossingen.

Zij geven uitgebreide zorg voor hun passagiers, zonder de veiligheid van hun eigen op te offeren. Hun ingenieurs nemen extreme zorg niet alleen om ervoor te zorgen dat de passagier wordt gegeven een soepele rit, maar ook om het comfort van de passagier te garanderen. Het beste ook, komt door hun uitstekende en vervormde ergonomische ontwerpen, zitplaatsenregelingen en stranden, die het plezier van de rit accentueren.

De taxibedrijven hebben talrijke vertrouwde en betrouwbare contacten over de hele wereld. Ze geven een rit aan iedereen, jong en oud, in groot comfort en van hoge kwaliteit. Ze hebben over de hele wereld een goede reputatie. Ze geven hun ervaring en deskundigheid door aan hun werknemers, zodat ze taxi’s van topkwaliteit kunnen maken die voldoen aan de behoeften van de klant.

Goed taxiritten betekent geduld, vastberadenheid, een heldere geest, een goede gezondheid en lichaamstraining. Het vindt plaats tussen het begin en het einde van de rit. De taxichauffeur moet goed gecompenseerd worden en goed uitgerust zijn. De taxibedrijven houden alleen taxi’s van topkwaliteit op de standplaats. Ze bieden meer dan vervoer, maar ook zorg voor het milieu, zoals ze zetten in een inspanning om te recyclen en eco-vriendelijk te zijn.

Ze hebben touch-typediensten om tegemoet te komen aan degenen die hebben een beperkte handigheid op te lossen ze werken op het wiel, het verplaatsen van een punt naar een ander adres. Deze taxi’s vergeten ook de zin van de dienst die een taxibedrijf heeft aan hun klant omdat ze vergeten hun mensen te behandelen als klanten.

De New York City Taxi operas werden opgericht in 1971 door een groep zakenlieden uit het gebied rond midtown Manhattan in New York city. Dat was het jaar waarin een taxichauffeur met de naam George Barris de allereerste taxichauffeur met vergunning in de VS werd.

George Barris maakte naam met het verfijnen en stylen van de gele driedeurs Trans Am. Die werd geïntroduceerd in 1973, en werd een grote hit. De gele Ford Capri was een gedenkwaardig voertuig vanwege zijn vloeiende lijnen, en massieve motor. Het was als een volkswagen.

Vanaf die periode tot nu worden de gele driedeurs Trans-Ams nog steeds door dezelfde familie Barris geproduceerd, zowel voor als na de jaren 1990. De Tremos en de naburige zijn een tweeling van de gele driedeurs. De Tremo is iets groter met standaard deuren in plaats van het originele “one-door-allion-t” ontwerp en heeft aan populariteit ingeboet.

De taxivloot in de stad is immens. Het omvat zowel iconische als minder bekende voertuigen. De Lincoln Navigator, Ford Expedition en Mercury Mountaineer maken deel uit van de glinsterende transit autoriteit. Deze grote voertuigen hebben, naast hun uitstekende veiligheidsvoorzieningen, het landschap rondom zich op een indringende manier in hun greep. De minst bekende vloot in Toronto omvat de vloot van 18 tweedehands Dodge Durango SUV’s. De voertuigen staan geparkeerd in een koelcel op een “luchthaven”-locatie net buiten de Donimeter Boulevard ten oosten van de Donohue Canada Waterway, achter een toegangsweg. Op de parkeerplaats van het vliegveld zijn geen borden met voorschriften geplaatst. Sommigen hebben gekleurde stickers op de ramen. De taxichauffeurs die op dit terrein stoppen, weten niet wat de bestemming is, alsof het een privé-terrein zonder botsingen is. Ze watertanden alsof het een Latin Toast of een VIII Rolls-Royce service is.

Acht van de 18 voertuigen zijn nieuw. De andere vier zijn gebruikt. De 4 nieuwe zijn daar neergezet door de afdeling Strategic sourcing, die klanten helpt bij het aanschaffen van voertuigen met een lage uitstoot. Ze werden naar het terrein gebracht op een draagbaar, en hebben geen kentekenplaten. Ze zijn uitgeleend aan de haven, waar ze zullen worden omgebouwd tot gebruikte taxi’s.

Men kan zich afvragen of dezelfde strategie is gebruikt om het wagenpark aan de politie te leveren. Er lijkt een stimulans te zijn om de verwijdering van deze voertuigen uit te stellen, om het de belastingbetaler naar de zin te maken. Men vraagt zich af of de door de belastingbetaler betaalde kosten van deze vier voertuigen voor de politieafdeling zijn opgenomen in het totale vervoersbudget van de stad, of in een andere soortgelijke uitgave. De belastingbetaler kan beter zijn eigen geld gebruiken. De politie kan de taxivloot terugkopen, maar dat is niet de taak van de stad. De voertuigen kunnen naar een veiling gaan, als ze dat zou willen. Dat zou een goede zaak zijn – alleen de veiling zou de functie zijn van de met belastinggeld gefinancierde stad. De veiling zou de functie worden van de politieopslagplaats.

Als de politie ze allemaal wil laten veilen, kan ze dat doen. Zij zou daarvoor een veilingbedrijf kunnen contracteren. De politie zou de in beslag genomen voertuigen kunnen verwerven voor slechts een pro forma van een dagelijkse veiling, en ze verkopen voor het grootste deel van wat ze ervoor betaald hebben. Ze zou wat winst kunnen maken.

lees meer: