Het tegenovergestelde van biodiversiteit is “pastoralisme”. Pastoralisme verwijst naar de manier waarop een cultuur haar gebruik van natuurlijke hulpbronnen zoals bossen en andere planten, dieren en bodems beheert. Het kan gebaseerd zijn op de overtuigingen van vroegere generaties, wat kan leiden tot de exploitatie en vernietiging van natuurlijke hulpbronnen. Wat betekent behoud van biodiversiteit op nationaal niveau? het woord “biome” (van Grieks: bioneme – vruchtbaar en leidend) omvat alle op het land levende organismen die op het aardoppervlak kunnen worden aangetroffen. De term biodiversiteit heeft meerdere betekenissen; deze betekenissen omvatten het bereik, de eigenschappen en de diversiteit. In de verschillende concepten van biodiversiteit worden verschillende termen gebruikt. De ruime definitie verwijst naar één enkele soort, terwijl de administratieve definitie verwijst naar een groep soorten die een geheel vormen, die in grote aantallen voorkomen en die algemeen of belangrijk zijn. Een voorbeeld van de ruime definitie is landplantensoort (hoewel deze is aangepast aan de administratieve definities van landplantensoort). Daarvan vormen de gewassoorten soortgroepen, evenals de aquatische soorten en de grote zoogdieren. Soortengroepen kunnen meer dan één soort omvatten. Zo kunnen bijvoorbeeld soorten in de groep van de gewervelde dieren van graslanden (met inbegrip van vissen, amfibieën, reptielen, vogels en zoogdieren) worden ingedeeld bij de graslanden. Sommige soortengroepen (herders die wettelijk niet als aparte categorie bestaan) zouden ook tot de biodiversiteit kunnen worden gerekend, zoals bossen of toendragebieden. Al deze soorten omvatten ook de “doelsoorten” van de nationale strategie inzake biodiversiteit (in het algemeen de specifieke populaties die door het probleem worden bedreigd).

Wat zijn de belangrijkste spelers? Er zijn veel spelers betrokken bij natuurbehoud. Primaire, secundaire, tertiaire en lokale niveaus spelen steeds een belangrijke rol. Plaatselijke gemeenschappen, landbouwers en andere mensen die in en rond het landschap wonen, spelen een belangrijke rol in de biodiversiteit. Voor zowel landen als de internationale gemeenschap is het van cruciaal belang dat voor hen verschillende standpunten worden ingenomen. Lokale gemeenschappen hebben vaak een grondige kennis van de wilde dieren die zij bewonen. Zij staan ook vaak bekend als een vindingrijke bron van informatie over dieren en planten. Daarom is het belangrijk een dialoog op gang te brengen en gemeenschappen te informeren over relevante informatie inzake biodiversiteit.

Is biodiversiteit een onderwerp van het mondiale financiële systeem? Ja. Een van de waarborgen voor financiering is verplichte rapportage van projecten, activiteiten en internationale verplichtingen. Volgens het Verdrag inzake biologische diversiteit moet elk land de Verenigde Naties, andere wereldwijd geïntegreerde agentschappen en internationale organisaties op de hoogte brengen voordat het tot het systeem toetreedt. Landen moeten ook de relevante Inter-Amerikaanse en Inter-Amerikaanse Commissie voor de instandhouding van inheemse eilandboeren in de Stille Oceaan op de hoogte brengen alvorens financiering aan te vragen voor instandhoudingsprogramma’s. Is biodiversiteit een onderwerp voor de milieudiscussie op de website van het secretariaat van de V.N.? ja, biodiversiteit heeft een plaats binnen het publieke en milieudebat op de website. Merk op dat er op de website een enorme hoeveelheid informatie en voorlichting over biodiversiteit te vinden is, die verder gaat dan natuurbehoudskwesties. De website vestigt de aandacht op de waarde van biodiversiteit, de waarde van dieren en planten op het land, en geeft informatie over reizen, ritten, kamperen, restaurants (toerisme), hotels, etiquette, talen, geschenken en souvenirs, cultuur en historische betekenis. Ontwikkeling van een nationale biodiversiteitsstrategie

Wat zijn de verantwoordelijkheden van de voorzitter van de Nationale Assemblee? De voorzitter van de Nationale Assemblee houdt toezicht op de staatssecretaris van Milieu en Natuurlijke Hulpbronnen, de minister van Milieu en de onderminister van Klimaatverandering, Ecotoerisme, en de vice-voorzitter van de Nationale Raad voor Inheemse Volken (CONAGRO), alsmede op andere ministers die verband houden met andere milieuwetten. De voorzitter van de Nationale Vergadering moet een ongrondwettelijk optreden aan de kaak stellen en zijn veto uitspreken over het bezoek van de staatssecretaris van Milieu en Natuurlijke Hulpbronnen door gebruik te maken van zijn ontbindingsbevoegdheid. Wat is de rol van het Ministerie van Milieu en Natuurlijke Hulpbronnen op het gebied van biodiversiteit? Het ministerie van Milieu en Natuurlijke Hulpbronnen is belast met nationaal en internationaal beleid, programma’s en acties op het gebied van biodiversiteit. Het bepaalt de nationale prioriteiten inzake biodiversiteit. Het adviseert ook de president en de nationale vergadering over de coördinatie van biodiversiteitsbeleid en ontwikkelingsprojecten. Het ministerie houdt zich ook bezig met de doelstellingen van beleid en programma’s, d.w.z. duurzame ontwikkeling, menselijke en sociale duurzaamheid, duurzaam toerisme en bescherming van natuurlijke ecosystemen. Het ministerie houdt zich onder meer bezig met de planning van biodiversiteitsprogramma’s via nationale programma’s, met speciale aandacht voor klimaat, innovatie en onderwijs, en biodiversiteit in delen van de wereld waar zij beide potentieel kunnen bijdragen tot de nationale ontwikkeling. Fundamentele vereisten voor biodiversiteit zijn onder meer het netwerk van bescherming, de onderhoudbaarheid voor biodiversiteit en het koppelen en delen ervan in het nationale en internationale plan van duurzame ontwikkeling. Het ministerie streeft naar de overdracht van informatie die nodig is voor de aanpassing en het duurzame beheer van de biodiversiteit.

Lees meer

Bloemenweide aanleggen